کسی که مستعد بارور ساختن است چون به زیبایی برسد سراپا نشاط و اشتیاق می شود، می زاید و بارور می سازد. اما اگر به زشتی نزدیک شود غمگین و افسرده می گردد در خود فرو می رود و درد زایش را فرو می خورد و بی آنکه بار خویش را سبکتر سازد و دور می شود.
از کتاب ۷۰ سال شعر عاشقانه اثر محمد مختاری