درس هایی که از شکست و ناکامی گرفتم از هیچ چیزی تو زندگیم نگرفتم. ناکامی آدم رو در برابر واقعیت عریان می کنه. در شکست آدم خودشو بهتر می شناسه و میدونه که تو این زندگی چه چیزی براش مهمه، چه چیزی ارزش نگه داشتن داره و چه چیزی رو باید رها کنه.
آدمیزاد می فهمه که هسته ی اصلی زندگیش چیه و در نهایت با احساس عمیقی از ارتباط با بخش های مهم زندگی و پشت سر گذاشتن بخش های بی اهمیت زندگی همراهه. و اگر در شکست به خودت آمدی و حس کردی که هیچ چیزی مهمی تو زندگیت وجود نداره و خودت رو خالی از همه چیز دیدی احتمالا شناختی از خودت نداشتی، اونطوری که میخواستی زندگی نکردی و انتخاب هات از روی اجبار و دنباله روی های سطحی بوده که البته همه ی این ها نوید آغاز رو میده. آغاز راهی بس زیبا و دشوار!